Grand Canyon en Monument Valley

Gisterochtend met een beetje weemoed afscheid genomen van de mooie camping aan Lake Powell. In een vlotte rit zijn we door een woestijnlandschap naar de zuidelijke Grand Canyon gereden met onderweg veel stalletjes van de Navajo-indianen waarin ze zelfgemaakte sieraden verkopen. Om 12.30 uur zijn we bij de oostelijke ingang het Grand Canyon national park binnengereden waarna we de rest van de middag richting het westen langs de kloof zijn gereden en op diverse punten de ontzettend diepe kloof hebben bewonderd. Je hebt moeite om de grootte van de canyon in te schatten maar als je dan leest dat de rivier ongever 1600 meter onder je door de canyon slingert, realiseer je je hoe immens groot deze canyon is. Het is wel een drukke en zeer toeristische omgeving met heel veel hotels en lodges. Een groot contrast met de parken waar we net vandaan komen. Aan het eind van de middag het laatste plaatsje op een camping in het park gevonden bij Canyon Village. Omdat we een kleine camper hebben mochten we op deze plek staan. Een plek zonder enige voorziening dus we zijn geheel op de voorzieningen in de camper aangewezen. Gelukkig zijn de accu’s vol en de watertank ook dus we houden het wel een nachtje vol. Toen we aankwamen op onze plek stonden er op de plek van onze buren 2 heel grote edelherten de bomen kaal te eten. Ze zullen hier wel vaker komen want ze maakten geen enkele aanstalte om te vertrekken. Ook hebben we al een aantal heel fraai en fel gekleurde vogels op onze plek gehad waarvan we de naam niet weten. Een prima plekje dus.

Vandaag redelijk vroeg vertrokken naar het noorden met als eerste bestemming Monument Valley. Maar we konden het niet laten om eerst toch weer een aantal uitzichtpunten aan de Canyon te bekijken. Met ochtendlicht en vroeg in de ochtend ziet het er toch weer anders (mooier) uit. Hierna door een afwisselend landschap, met meestal toch wel een woestijnkarakter met veel rode rotsen, naar Monument Valley gereden. Amerikanen noemen dit wel eens het 8e wereldwonder maar dat is te veel eer. Het is wel een heel bijzondere verschijning om midden in de woestijn dergelijke rotsen te zien die, als je er beter naar kijkt, toch wel heel bijzonder zijn. Je ziet dat ze ooit aan elkaar vast hebben moeten zitten gezien de lagenstructuur, en ze zijn niet door een rivier gevormd zoals de naam doet vermoeden maar door regen en wind. Hierna verder doorgereden naar MOAB waar we een plekje hebben op een leuke KOA camping (Wilma en Ben, bedankt voor het goede advies). Vanuit deze camping gaan we morgen het Arches n.p. bekijken dat bekend is door zijn grote zandsteenbogen. Arches ligt hier maar een paar mijl vandaan dus we hoeven ons niet te haasten. Zoals al eerder gezegd verlaten we woensdag het “rode rotsen gebied” en rijden in 2 dagen naar Grand Teton en Yellowstone waar we zeker 4 dagen willen blijven.

Wordt vervolgd.