Seward

Hierbij weer eens een verslagje. Jullie hebben na de berenexcursie al weer een paar dagen niets van ons gehoord maar alles gaat nog steeds voorspoedig. (we hebben in dit gebied campings met zeer zwak internet dus verslagen sturen is soms onmogelijk). We zijn maandag, de dag na de berenexcursie, weer vertrokken uit Homer richting Kenai. Dit is ongeveer 100 mijl in noordelijke richting en op de route naar Anchorage waar we zaterdag de camper moeten inleveren. We wilden in Kenai overnachten en daar o.a een Russisch orthodox kerkje bekijken, een restant van de tijd dat Alaska nog Russisch was. Het kerkje bekijken is gelukt, hoewel het meer een symbolische waarde heeft dan dat het nu echt heel mooi is, maar het overnachten niet. Heel Kenai was “overvol” vanwege de visserij op zalmen die ook hier vanuit zee het binnenland in willen om te paaien. Volgens mensen hier komt men van heinde en ver (zelfs uit het buitenland) om hier op zalm te vissen en zijn de accommodaties in juli en augustus overvol. Wij wisten dit niet maar hebben wel “genoten” van dit fenomeen. Je weet dan ook niet wat je ziet. Op het strand, bij de ingang van de rivier, staan tientallen mensen (mannen, vrouwen, kinderen, opa’s, oma’s) met heel grote ronde netten (zeker 1,5 m. diameter) aan een stok, in waadpakken in zee om te proberen een zalm te vangen. Dit is eigenlijk heel eenvoudig want die stomme beesten willen maar 1 ding, de rivier op. Dus naïef als ze zijn, zwemmen ze recht de netten in en dit betekent hun barbaarse dood. Ze worden meestal met een steen of stok op de kop geslagen waardoor ze dood (zouden moeten) gaan, maar dit lukt niet altijd en vaak ook niet in 1 keer. Hierna worden ze van de kop en rest ontdaan door iedereen die een mes kan vasthouden, soms op heel primitieve wijze. De koppen en de rest van het afval worden gewoon op het strand gegooid waardoor er zich honderden meeuwen verzamelen die zich hieraan tegoed doen. Ik hoef waarschijnlijk niet uit te leggen hoe dit ruikt. Een groot deel van de mensen die hier vissen overnachten hier ook in meegebrachte tenten die boven aan het strand staan in kampementen, zonder verdere voorzieningen. We kregen een beetje de indruk dat dit ongeveer het beeld van de Noormannen moet zijn geweest die honderden jaren geleden op (vissen) jacht gingen. Na van dit spektakel te zijn bijgekomen, zijn we verder gegaan waarbij we een plaatsje op een camping hebben gevonden in Soldotna, 10 mijl verderop. We hadden erg veel geluk want juist voor ons was iemand vervroegd vertrokken waarbij wij het opengevallen plaatsje konden krijgen voor 1 nacht. Ook hier was het nog overvol op alle campings. Ook aardig om te vertellen is dat 500 meter voor de camping er geheel onverwacht een eland de weg overstak. We reden gelukkig niet al te hard, we moesten al afremmen voor een stoplicht. We reden op een 5 baans gedeelte, 3 banen in onze richting en 2 de andere kant op, toen uit de struiken een grote eland kwam en 1 auto voor ons de weg op sprong. Zij (ik denk dat het een vrouwtje was) slalomde tussen alle auto’s door, sprong aan de overkant over een hoog hek en verdween in het bos. Op zo’n moment zie je pas hoe groot deze beesten zijn. We kunnen ons nu ook voorstellen dat er jaarlijks honderden elanden worden dood gereden. Want op de weg waar de eland overstak staan waarschuwingsborden dat er dit jaar vanaf 1 juli al 28 elanden zijn dood gereden (en dat alleen al op dit stukje weg en binnen nog geen 3 weken). Je ziet daarnaast ook veel waarschuwingen staan om op te passen voor het gedrag van elanden. Ze zijn namelijk agressiever dan beren en vallen veel eerder aan, zeker als ze jongen hebben. Een beer valt in principe niet aan, alleen als je hem verrast, een eland valt wel aan maar is gelukkig veel minder wendbaar. Het advies is dan ook om dekking te zoeken achter een boom wat bij een beer natuurlijk geen enkel nut heeft.

Dinsdag zijn we naar Seward gereden waar we, omdat Kenai vol was, eerder aankwamen dan we in ons hoofd hadden. Geen punt, want Seward is een leuk stadje aan zee, omringd door mooie natuur. Dit is ook de plaats van waaruit maandag onze cruise begint. We zagen vandaag (woensdag) al zo’n groot schip liggen en het begint dan direct te kriebelen.

We hadden woensadg een trail willen lopen naar de Exit Glacier, opnieuw een gletsjer die te voet te bereiken is. Maar zover zijn we niet gekomen want het regende een groot deel van de dag. We hebben wel het bezoekerscentrum bij de gletsjer bezocht maar hierna besloten om niet te gaan lopen maar te wachten op een droge dag. Het is trouwens voor het eerst sinds een week weer eens regenachtig, de periode hiervoor was het aangenaam weer, zonnig, helder, begin 20 graden.

Vandaag (donderdag, je merkt dat we de verslagen in stukjes schrijven) ) de trail wel gelopen. Erg mooi en ook weer prima (zonnig) weer. Het was vanaf het parkeerterrein bij het bezoekerscentrum 1,5 mijl lopen over een fraai opgaand pad naar de rand van de gletsjer. Deze gletsjer is een uitloper van een heel groot ijsveld, Harding Icefield, dat zich boven in de bergen bevindt en is 1 van de 40!! gletsjers die uit dit ijsveld zijn ontstaan. Op de plaats waar wij geweest zijn zie je er een paar, maar niet zo dicht bij als deze Exit Glacier. Ook deze gletsjer is in de afgelopen 100 jaar behoorlijk kleiner geworden, je ziet tijdens de wandeling geregeld bordjes met de plaats waar de gletsjer zich jaren geleden heeft bevonden.
We zitten nu in de zon aan het water in hartje Seward waar ik dit verslag schrijf. We gaan zometeen naar de plaatselijke bibliotheek waar ze goed internet hebben om dit verslag te plaatsen. Als het lukt voeg ik ook een paar foto’s toe. (soms voeg ik later nog foto’s toe als ik sneller internet heb, heb ik ook bij de berenexcursie gedaan). Morgen blijven we hier nog en gaan de koffers inpakken en de camper een beetje schoon maken en waarschijnlijk nog een trail lopen of bij de springende zalmen vlak achter onze camping kijken. Fascinerend met welke kracht ze over stenen springen. Zaterdag rijden we de laatste 100 mijl naar Anchorage en leveren de camper in. We blijven hier 1 nacht in een hotel en vertrekken dan zondagochtend om 6.30 uur !! met de trein (opnieuw) naar Seward waar maandagmiddag onze cruise start. We moeten in de loop van de middag aan boord zijn en vertrekken ’s avonds om 21.00 uur uit de haven. Dinsdag zijn we de hele dag op zee en gaan in een fjord weer een gletsjer heel dicht naderen. Het lijkt eentonig te worden maar dit verveelt werkelijk nooit, is zo ongelofelijk mooi. Woensdagochtend doen we voor het eerst een haventje aan. We melden ons weer vanaf de boot zodra we iets te vertellen hebben en goed internet hebben. Weer gegroet, Marja & Leo